Wilsonbekwamen


8 september 2020

De Kansspelautoriteit (Ksa) is de laatste tijd in gesprek geweest met een aantal ouders en begeleiders van mensen met het syndroom van Down of andere beperkingen. Deze ouders en begeleiders klopten bij de Ksa aan om te melden dat de persoon die zij begeleidden, niet meer werd toegelaten tot vestigingen van Holland Casino, terwijl dat voorheen wel het geval was. Zij beklaagden zich erover dat zij de mensen voor wie zij zorgen, niet meer voor een uitje mee kunnen nemen naar het casino.

Het klopt dat de Ksa er bij Holland Casino op heeft aangedrongen zich te houden aan artikel 12 uit de vergunning, als onderdeel van de zorgplicht die Holland Casino heeft voor haar klanten. In het artikel staat (onder meer) dat mensen niet mogen worden toegelaten 'uit wier gedragingen of uitlatingen redelijkerwijs valt op te maken dat zij in een zodanige toestand verkeren dat zij hun wil niet in vrijheid kunnen bepalen'. Dat is ingewikkelde taal voor: laat alleen mensen binnen die volledig in staat zijn de risico's van gokken in te schatten. Als mensen dat niet kunnen, moeten ze tegen zichzelf worden beschermd. Dit geldt uitdrukkelijk niet alleen voor mensen met een verstandelijke beperking, maar voor álle kwetsbare groepen. Ook als mensen dronken zijn, onder invloed van drugs, of dement, moet de toegang worden geweigerd. Minderjarigen worden eveneens tot de kwetsbare groepen gerekend. De hersens van jongeren zijn nog niet volgroeid, waardoor ze extra vatbaar zijn voor verslavingen.

Het College voor de Rechten van de Mens boog zich eerder over de vraag of Holland Casino discrimineerde door een vrouw met het syndroom van Down niet te laten spelen. Het College oordeelde in oktober 2019 dat dat niet het geval is omdat daar 'een goede reden, een objectieve rechtvaardiging voor is’. Een ander citaat uit de uitspraak: 'Het op hoog niveau bieden van consumentenbescherming vloeit voort uit wet- en regelgeving en houdt in dat er bijzondere aandacht uit moet gaan naar kwetsbare groepen, zoals wilsonbekwame personen.'

De Ksa is het hiermee eens. Er kan immers niet geborgd worden dat de begeleider de persoon in kwestie steeds blijft vergezellen. Ook kan de mogelijkheid niet worden uitgesloten dat er begeleiders zijn die misbruik maken van de situatie. En als toezichthouder kunnen wij niet tegen een aanbieder van kansspelen zeggen: soms mag het wel, maar soms ook niet.

René Jansen