Lustrumgesprek: Joop Pot en Youssef Amakran

Nog veel te winnen in bescherming minderjarigen

Joop Pot koos voor een interview met ex-gokverslaafde Youssef Amakran. “Ik hoorde en zag je op onze lustrumbijeenkomst eind mei en wilde graag verder met je praten.” Een gesprek over het verloop van een gokverslaving en over de rol van spelers, omgeving, aanbieders en overheid.

“Natuurlijk heeft de speler als eerste een eigen verantwoordelijkheid. En vervolgens de aanbieder van het kansspel”, trapt Pot af. “Deze aanbieder moet een goed preventiebeleid ontwikkelen en zo invulling geven aan de eerstelijns zorgplicht.”

“Problemen als eenzaamheid en persoonlijk leed of verdriet kunnen aanjagers zijn van verslaving”

De nu 25-jarige Youssef Amakran begon op jonge leeftijd met kansspelen. “Op m’n vijftiende begon ik met een Totootje, wat heel normaal was in mijn omgeving. Op m’n negentiende kwam ik voor het eerst in aanraking met online gokken. In mijn omgeving waren meer mensen die dat deden.

Het begon met 10 euro en ik won 120 euro. Langzaamaan werden de bedragen die ik inzette steeds groter. En zo kwam ik ook langzaamaan in de problemen. Ik was vijf jaar lang gokverslaafd en ben nu op mijn weg terug. Het kost tijd om er van af te komen.”

“Wat bracht je ertoe?”, vraagt Joop Pot.

“Problemen als eenzaamheid en persoonlijk leed of verdriet kunnen aanjagers zijn van verslaving”, antwoordt Amakran. “Ik wist niet goed wat ik met mijn studie wilde, ik worstelde met mijn identiteit en leefde in twee culturen: thuis de Marokkaanse, buiten de Nederlandse.” Vanuit de islam gezien is gokken een zonde. “Maar je hoeft je niet te schamen, het is goed om voor je problemen uit te komen en die aan te pakken”, benadrukt hij.

“Gelukkig kon ik thuis wel terecht met mijn problemen. Mijn ouders zagen aan mijn gedrag dat er iets mis was en wezen me gelukkig niet af, maar hielpen me.” Een liefdevolle omgeving die je steunt is heel belangrijk, weet Amakran. Hij droeg het financiële beheer van zijn rekening over aan zijn broer en aan zijn vader.

Van aanbieders hoef je niets te verwachten, vindt Amakran. “Op een gegeven moment speelde ik op twaalf sites. Ik heb wel een mail gestuurd om mijn account te sluiten. Dat gebeurde dan even, maar later kon ik er toch weer bij.”

Maatregelen tegen gokverslaving

Amakran vindt dat er maatregelen moeten komen die ervoor zorgen dat gokverslaafde jongeren niet meer kunnen doorspelen. “Het is bijvoorbeeld veel makkelijker om je geld in te zetten, dan verdiend geld terug te halen. Daar gaat veel tijd overheen”, vertelt hij. “Maar als je geld hebt gewonnen en je moet twee of drie dagen wachten tot je het van je account kunt halen, is dat riskant. In die paar dagen kan er van alles gebeuren waardoor je besluit om dat geld toch weer in te zetten.”

“Daarom moet je het omdraaien”, vindt Amakran. “Als je moet wachten voor je kunt gaan spelen, heeft dat een remmende werking. Het zou goed zijn als er een bedenktijd wordt ingebouwd. “

Ook zou het volgens hem goed zijn als er in elk spel een button verschijnt dat je wijst op het risico van gokverslaving. “Je zou daar direct op moeten kunnen klikken en dan op een site van een hulpverlener moeten komen, waar je meteen met iemand kunt chatten.”

Verder moet er iets gedaan worden aan wachttijden om professionele hulp te krijgen. “Twee maanden was voor mij echt te lang”, vindt Amakran.

Preventief kan er ook nog veel gedaan worden. Amakran komt met het voorstel om ervaringsdeskundigen in te zetten, bijvoorbeeld op scholen en in jongeren- en buurtcentra. “We kunnen vertellen over de verleidingen van geld en in de voorlichting optrekken met bepaalde bureaus. Eventueel kunnen we ook meer verslavingsdeskundigen bij elkaar zetten, zoals drugs- en alcoholverslaafden.”

“Wij zijn er fel tegen gekant dat aanbieders zich richten op minderjarigen. Dat mag echt niet en wij treden daar ook tegen op. Jongeren tussen 12 en 18 jaar vormen een kwetsbare groep die we willen beschermen"

Joop Pot vindt dat Amakran met goede suggesties komt. “De overheid geeft het ‘speelveld’ aan door wet- en regelgeving en door een onafhankelijke Kansspelautoriteit in het leven te roepen.” De Kansspelautoriteit beschermt de consument en houdt daarom ook toezicht op het toegepaste preventiebeleid. Als blijkt dat het niet werkt, worden de voorschriften uiteindelijk aangepast.

Bescherming kwetsbare groepen

“Wij zijn er fel tegen gekant dat aanbieders zich richten op minderjarigen. Dat mag echt niet en wij treden daar ook tegen op. Jongeren tussen 12 en 18 jaar vormen een kwetsbare groep die we willen beschermen. Daar hebben we nog veel te winnen”, besluit Pot.