19 juli 2021
De Kansspelautoriteit (Ksa) is op dit moment druk met het behandelen van vergunningaanvragen in het kader van de Wet Kansspelen op afstand. Aanvragers die aan alle strenge voorwaarden voldoen, mogen met ingang van 1 oktober via internet kansspelen aanbieden. Om voor een vergunning in aanmerking te komen, moeten aanvragers een flink aantal beleidsdocumenten aanleveren. In dit blog geef ik graag een toelichting op de beoordeling van die documenten, omdat hier misverstanden over zouden kunnen ontstaan.
Zoals u ongetwijfeld weet, is het voor de wetgever lang niet altijd mogelijk (en wenselijk) alles tot achter de komma in wet- en regelgeving op te nemen. Wat uiteindelijk precies wel en niet mag, komt meestal in de praktijk tot stand, onder meer door jurisprudentie. De Ksa vertaalt de Wet Kansspelen op afstand naar de praktijk door zogenoemde beleidsregels op te stellen. Die vindt u op onze site.
Dit neemt niet weg dat er ook na het opstellen van deze beleidsregels nog steeds sprake is van zogenoemde 'open normen'. Een voorwaarde voor een vergunning is bijvoorbeeld dat een aanvrager beleid heeft om kansspelverslaving te voorkomen. Een ander voorbeeld is dat er in de wet- en regelgeving staat dat bij reclame geen gebruik mag worden gemaakt van rolmodellen die een substantieel bereik hebben onder jongeren. Aanbieders van kansspelen moeten aantonen dat zij beleid hebben op deze onderwerpen, met andere woorden hoe zij in het geval van deze voorbeelden voorkomen dat er kansspelverslaving ontstaat en hoe zij de gang van zaken rond hun reclames bewaken. Zo zijn er meer open normen.
Het misverstand dat nu zou kunnen ontstaan, is dat als de Ksa een vergunning verleent om via internet kansspelen aan te bieden, dit ook betekent dat de Ksa goedkeuring verleent aan de beleidsdocumenten die tijdens de aanvraag zijn ingediend. Ik zeg hier expliciet: dat is niet zo. In het proces van vergunningverlening geldt dat er geen aanvragen worden afgewezen als het gaat om de wijze waarop invulling wordt gegeven aan open normen. Een uitzondering is als bij voorbaat blijkt dat een norm wordt overtreden.
Hiervoor zijn verschillende redenen aan te geven. Een reden is dat de Ksa voor een deel nog bezig is haar visie te ontwikkelen over de invulling van een aantal open normen. Daarvoor is tijd, ervaring en aandacht nodig. Voor een deel kan dit pas door toezichtervaringen, omdat een en ander ook weer het gevolg is van hoe marktpartijen zich gedragen. Een tweede reden is dat papier geduldig is. Een aanvrager kan in een beleidsdocument op papier alles prima in orde hebben, maar wat echt telt is natuurlijk de praktijk.
Kortom: als een aanbieder straks een vergunning krijgt, wil dat niet zeggen dat de Kansspelautoriteit de beleidsdocumenten van die vergunninghouder heeft goedgekeurd. Het enige wat de Ksa in deze fase doet, is beoordelen of aangeleverde documenten aanleiding zijn om een aanvraag toe of af te wijzen. Verleende vergunningen zullen in die zin dan ook vergezeld gaan van een disclaimer.
René Jansen