Wanneer een speler bij een storting boven de nettostortingsgrens uit komt, vindt de Ksa het in beginsel passend dat de aanbieder voor de rest van de kalendermaand verdere stortingen van die speler blokkeert. Een onderdeel van de zorgplicht is dat aanbieders maatregelen treffen die nodig zijn om zoveel mogelijk te voorkomen dat spelers door onmatig storten en inzetten kansspelverslaafd raken. In de Beleidsregel verantwoord spelen 2024 heeft de Ksa opgenomen hoe zij in haar toezicht de nettostortingsgrens (in beginsel) bepaalt. Aanbieders mogen toestaan dat spelers een bedrag boven de nettostortingsgrens inzetten, zolang dat in het kader van de zorgplicht verantwoord is en ook aan alle andere wettelijke verplichtingen is voldaan.
Een storting boven de nettostortingsgrens is bijvoorbeeld niet meer verantwoord als een speler deze mogelijkheid lijkt te misbruiken door ver boven de nettostortingsgrens te storten. Het kan een signaal zijn dat de speler onmatig wil spelen en probeert te voorkomen dat aanbieders ingrijpen (artikel 3.1.12, lid 5, onder l).
Voorbeeld: een volwassen speler stort binnen een kalendermaand in één keer € 750. De aanbieder weet niet wat de financiële draagkracht van de speler is. Het is dan in beginsel passend als de aanbieder verdere stortingen in die kalendermaand blokkeert. De € 50 boven de nettostortingsgrens is niet zo hoog. Zijn er geen andere signalen over de speler, dan past het nog binnen de zorgplicht als de speler dat hele bedrag van € 750 in de kalendermaand inzet.